Cechy i różnice jednostronnych i dwustronnych płytek drukowanych
Jednostronne i dwustronne płytki drukowane PCB mogą być stosowane do produkcji szerokiej gamy nowoczesnych produktów. Stopień złożoności produkcji płytek obwodów drukowanych zależy od liczby stron. Z produktów jedno i dwustronnych można następnie tworzyć bardziej złożone wielowarstwowe PCB.
Płytka jednostronna
Takie urządzenia są montowane tylko z jednej strony. Ponadto otwory, do których zostaną przymocowane, muszą być niemetalizowane (gładkie). Głównym obszarem, w którym są używane, są urządzenia gospodarstwa domowego.
Głównymi zaletami takich płyt są ich przystępny koszt, a także zapewnienie najwyższej dokładności w wykonaniu wzoru utworzonego przez materiał przewodzący i jego połączenie z otworami. Negatywne aspekty obejmują obecność niskich możliwości trasowania i montażu SMD i THT.
Dwustronna płytka PCB
Ten typ płytek różni się od poprzedniego układem ścieżek po obu stronach. Połączone po obydwu stronach komponenty są poprzez tak zwane przelotki. Jeśli nie ma ograniczeń co do wielkości płyty, można zaprojektować dowolny obwód urządzenia. Podczas montażu elementów po obu stronach takiej płytki należy wziąć pod uwagę potrzebę prześwitu między obudową elementu a podstawą płyty.
Dwustronne płytki drukowane mogą mieć otwory niemetalizowe i metalizowane. Zgodnie z tą zasadą są one podzielone na dwa typy.
Urządzenia z niemetalizowanymi otworami są bardzo podobne do jednostronnych płytek drukowanych. Jednak obecna na nich druga warstwa pomaga zwiększyć zdolność trasowania układu i gęstość komponentów.
Zapewnienie przejścia elektrycznego między warstwami na takich PCB jest raczej problematyczna. Konieczne jest użycie zworek drutowych, nitów lub lutowania. Z tego powodu instalacja płytki drukowanej jest skomplikowana, a cena urządzenia wzrasta. Najczęściej to prototypowe i amatorskie urządzenia są wyposażone w tego typu płytki drukowane.
Dwustronne płytki drukowane z metalizowanymi otworami mają wysoką zdolność trasowania i umożliwiają wydajne zamontowanie elementów blisko siebie. Takie rozwiązania są najczęściej stosowane w urządzeniach elektronicznych.